Władysław Pietrzak
Zmarł 05.02.2014 r. otoczony opieką rodziny i przyjaciół.
Władysław Pietrzak urodził się w Polsce 04.06.1925 r.
W czasie wojny został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, następnie deportowany do Austrii, przedostaje się do Włoch, gdzie wstępuje do polskiej armii.
W 1947 roku zostaje zdemobilizowany w Anglii i wyjeżdża do Francji, następnie do Belgii.
Życie musiał ułożyć sobie od nowa w Belgii. Dzięki ogromnej pracy i wysiłkowi, dzielnie wspierany przez swoją małżonkę Marthę, potrafili sobie w nowej Ojczyźnie poradzić, również dzięki przyjaźni i pomocy poznanych tutaj nowych przyjaciół, Belgów.
Znana była jego aktywność społeczna i polonijna. Zawsze na sercu leżało mu utrwalanie przyjacielskich więzi między Belgami i Polakami, pokazywanie Polski z jej najlepszych stron. Był osobą znaną w środowisku polonijnym Belgii.
Swoją społeczną aktywność szczególnie przejawiał w Limburgii, gdzie zamieszkiwał. Przyczynił się do powstania domu polskiego „Polonez” w Beringen, szczególnie dbał o naukę języka polskiego młodych pokoleń Polaków, działał w teatrach amatorskich, wieloletni Prezes Związku Polaków w Belgii, oddział Beringen, Prezes Związku Polaków w Belgii, Honorowy Prezes Związku Polaków w Belgii.
Przez wiele lat był prezesem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Beringen. Ceniliśmy go wszyscy za skromność, bezinteresowność, pogodę ducha, uśmiech i radość zawsze obecne na jego twarzy.
Jego praca i zasługi zostały docenione.
Uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – Polonia Restituta przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Uhonorowany Złotym Medalem Prymasowskim „Zasłużony w posłudze dla Kościoła i Narodu”. Odznaczony Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Za zasługi w dbałości o zachowanie pamięci o naszych żołnierzach spoczywających na Polskim Cmentarzu Wojskowym w Lommel otrzymał Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
Odszedł ojciec rodziny, Polak, patriota i społecznik.
Cześć jego pamięci.
ZPB BELGIA
Zwiazek Polakow w Belgii
Union des Polonais de Belgique
L’Union des Polonais de Belgique a été créée en 1923.
C’est une des plus anciennes organisations polonaises en Belgique.
Elle est toujours active dans le Centre, à Charleroi, aujourd’hui dans le Limbourg principalement après avoir regroupé au long de cent années d’existence, des sections dans tout le bassin minier dont le Borinage ,la région de Mons qui a donné plusieurs très célèbres présidents nationaux de ZPB.
La fierté de ses membres issus de la classe ouvrière, le nationalisme fort, l’amour sans limite de la Pologne, a aidé les mineurs polonais des charbonnages de Belgique et leurs familles à garder une vie communautaire , une vie à la polonaise, un peu pas trop comprise par les nouveaux arrivants polonais, une présence, une vie polonaise à l’étranger oubliée par la Pologne et ignorée, déconsidérée par les autorités polonaises à Bruxelles.
Les anciennes associations polonaises en Belgique depuis toujours, maintenant et encore demain se débrouillent ainsi toutes seules.Il ne s’agit pas des cercles Belgo-Polonais qui ont ici en Belgique, d’autres objectifs.
Pietrzak a été une des dernières figures significatives de ZPB.
Son charisme, sa gentillesse, l’intérêt général envers la vieille communauté polonaise et pas du tout des intérêts particuliers comme souvent, le distinguait directement des personnalités polonaises les plus connues.
Il avait admis et puis compris le travail de rassemblement que nous entreprenions à La Louvière dans la région. Réunir les Polonais par-dessus les clivages savamment organisés pour les séparer, démonter les conditionnements qui faisaient que des Polonais de la même rue ne se parlent toujours pas ; se distinguer de l’hégémonie non justifiée de la Mission Catholique Polonaise,une minorité dans la masse de tous les Polonais.
Réorganiser, proposer, petit à petit à côté de ce qui existe ,comme les relations belgo-polonaises, les ensembles Spotkanie et Jasna Woda, la mission catholique polonaise au domaine des Oblats de Marie Immaculée de Ressaix , des possibilités de rencontre pour ceux-là même ,avec la masse de Polonais qui ne participe à rien depuis voilà une quarantaine d’années .
Ne pas les repousser, ne pas les écarter, ne pas les éloigner et à l’inverse les regrouper ensemble et même présenter la Communauté des anciens Polonais telle qu’elle est,aux Nouveaux Polonais de Bruxelles et d’Anvers.
Ce n’était pas dans les habitudes de ZPB ni d’aucune autre association ancienne mais Pietrzak avait admis comme d’autres en coulisse que c’était l’avenir de la Polonia. Il nous aimait bien et venait volontiers avec Martha, chez nous à Bois du Luc, à Morlanwelz, à Ressaix.
Voici encore à sa mémoire, quelques photos que nous garderons en nous souvenant de lui.
les Polonais du Centre 